Curriculum vitae
Dr Izabella Rejduch-Samkowa urodziła się w Krakowie, studiowała na Uniwersytecie Jagiellońskim. Stopień magistra historii sztuki uzyskała za pracę pt. System filaroszkarpowy, tzw. krakowski, i jego geneza, w 1955r., pod kierunkiem Profesorów – Adama Bochnaka i Karola Estreichera.Już w trakcie studiów podjęła pracę w Państwowych Zbiorach Sztuki na Wawelu. W 1956 r. zawarła związek małżeński z historykiem sztuki Janem Sławomirem Samkiem. W tym samym czasie rozpoczęła współpracę z Instytutem Sztuki PAN w Warszawie, jako współredaktor wielotomowego Katalogu Zabytków Sztuki miasta Krakowa i Katalogu Zabytków Sztuki Województwa Katowickiego. W latach 1969 – 1974 pracowała w Muzeum Historycznego miasta Krakowa. W tym okresie, jako komisarz naukowy opracowała wiele wystaw, w tym: Stanisław Tondos – malarz krakowskich zaułków, 1970 r.; Juliusz Kossak, Wojciech Kossak, Jerzy Kossak, 1971 r.; Medale francuskie, 1971 r. W roku 1971r. powierzono jej tworzenie i kierownictwo Oddziału muzealnego – Historia i Kultura Żydów Polskich./ które miało zostać utworzone, po zakończeniu prac konserwatorskich w Starej Bóżnicy na krakowskim Kazimierzu/ To właśnie w tym okresie po raz pierwszy zetknęła się ze sztuką żydowską. Podjęła trudne wyzwanie tworzenia muzeum, mimo że jako historyk sztuki nigdy wcześniej nie miała kontaktu z zabytkami należącymi do religii i obrzędów wyznania mojżeszowego. Rozpoczęła intensywnie studia nad „Judaikami”, w oparciu o literaturę naukową, jaki i zachowane obiekty, aby poznać i zrozumieć, tak mocno związaną z historią i sztuką polską, żydowskie dziedzictwo kulturowe. W czerwcu 1974 r. urządziła pierwszą w Polsce po wojnie, wystawę zabytków sztuki żydowskiej „Żydowskie rzemiosło artystyczne od XVII-XX wieku”. Na ekspozycji były prezentowane eksponaty krakowskie i wypożyczone z innych polskich muzeów / ponad 135 obiektów/. W tym okresie podjęła też stałą pracę w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie, w Pracowni Inwentaryzacji Zabytków miasta Krakowa.
Stopień doktora uzyskała w 1980 r. za opracowanie pt. Judaistyczne rzemiosło artystyczne czasów nowożytnych do 1939 roku (Instytut Sztuki PAN w Warszawie, promotor – prof. dr hab. Stanisław Mossakowski). Było to pierwsza w Polsce praca doktorska na temat sztuki żydowskiej.
Od lat siedemdziesiątych w pracy zawodowej, specjalizuje się w dziedzinie badań nad sztuką żydowską. Wyniki swoich badań wielokrotnie referowała sesjach naukowych w kraju i zagranicą. /Pradze, Budapeszcie, Izraelu/. Od 1987 r. prowadziła na Uniwersytecie Jagiellońskim wykłady i konwersatoria z historii sztuki żydowskiej w Zakładzie Historii i Kultury Żydów Polskich. W 1988 r. brała udział w konferencji naukowej International Conference on the History and Culture of Polish Jews, w Jerozolimie; jej referat napisany w oparciu o wieloletnie badania, wzbudził ogromne zainteresowanie.
Dr Izabelle Rejduch-Samkowa jako pierwsza podjęła badania nad rozwojem żydowskiego kolekcjonerstwa i muzealnictwa w Polsce. Na jej dorobek naukowy składa się ponad sto kilkadziesiąt prac naukowych – opublikowanych i przygotowanych do druku. Tytuły ważniejszych pozycji to: Problem tradycji i stylów w sztuce żydowskiej, 1981 r.; Lesser Gieldziński – kolekcjoner judaików i prekursor żydowskich muzeów w Polsce, 1994 r.; Chanuka łańcucka, 1985 r. Judaika w zbiorach muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego (wspólnie z J. Samkiem), 1995 r.; Motywy żydowskie w ołtarzu Mariackim – dziele Wita Stwosza, 1986 r.; Krakowski Tempel – Synagoga Postępowa i jej geneza, 1989 r.; Orient w sztuce żydowskiej; Lesser Gieldziński, Mathias Bersohn i Maksymilian Goldstein – pierwsi kolekcjonerzy judaików w Polsce, 1983 r.; Mauretanizm i orientalizm w sztuce żydowskiej, 2011 r. Jest autorem książki Dawna sztuka żydowska w Polsce, 2002 r.; napisanej wspólnie z mężem śp.prof. Janem Sławomirem Samkiem. Jest to pierwsze w historii sztuki polskiej, naukowe opracowanie dawnej sztuki żydowskiej.
Za dorobek naukowy w dziedzinie zarówno badań nad sztuka Krakowa jak i prekursorskich opracowań, dotyczących polskiej sztuki żydowskiej, została wielokrotnie odznaczona: za Katalog Zabytków Sztuki w Polsce uhonorowana Nagrodą Zbiorowa I Stopnia Prezesa Rady Ministrów oraz nagrodami Rady Narodowej m. Krakowa. Odznaczona Złotymi Odznakami „Za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa” (1985), „Za Zasługi dla Ziemi krakowskiej” oraz Medalem Państwa Izrael (1979).